Icon

Orgelpredigt

Start → Register → Personen → E011065: Erik I. Ejegod

b Erik I. Ejegod (ca. 1056 – 1103)

Biographie

In der Biographie des dänischen Königs gibt es eine Episode, die die verheerende Wirkung instrumentaler Musik illustriert. Sie taucht als Exemplum in einigen Orgelpredigten auf. Folgendermaßen lautet der Bericht über den ungewollten Mord an mehreren Gefolgsleuten, der Erik zu einer Pilgerreise ins Heilige Land veranlasste, von der er nicht mehr zurückkehren sollte:

Reuersus nanque Ericus cum more regio domi in propatulo coenitaret, inter alios quendam musicae rationis professorem adesse contigit. Qui cum multa super artis suae laudibus disputasset, inter caetera quoque sonorum modis homines in amentiam, furoremque pertrahi posse firmabat. Quinetiam tantas fidibus vires inesse dicebat, vt perceptis earum modulationibus astantes mente constaturos negaret. Cumque an eiusmodi vsu calleret interrogatus, peritiam fateretur, tum precibus regis, tum etiam minis effectum praesentare compellitur. Qui cum nec vecordiae metu, nec periculi praedictione imperantem auertere potuisset, ne furori nocendi materia suppeteret, primum aede armis vacuefacta, complures extra audium citharae in ambitu collocandos curauit, oriente vesaniae strepitu fores irrumpere, ereptamque manibus suis citharam capiti illidere iussos, ne vlterior eius modulatio superuentientes quoque mente captos efficeret. Monuit quoque praestò esse qui furentium vesaniae valenter occurrerent, ne lymphantes dementia in rixam versa, mutuis seipsos viribus interimerent. Obtemperatum consilio est. Igitur armis domo egestis, claustrorumque custodia obseratis, fidibus operam dare exorsus, inusitate seueritatis musam edidit: cuius prima specie praesentes veluti moestitia ac stupore compleuit. Qui postmodum ad petulantiorem mentis statum vegetioribus lyrae sonis adducti, iocabundis corporum motibus gestiendo, dolorem plausu permutare coeperunt: postremo ad rabiem & temeritatem vsque modis acrioribus incitati, captum amentiae spiritum clamoribus prodiderunt. Ita animorum habitus, modorum varietas inflectebat. Igitur qui in atrio melodiae expertes constiterant, regem cum admissis dementire cognoscunt, irruptamque aede furentem complexi, comprehensum continere nequibant: quippe nimio captu furoris instinctus, eorum se valide complexibus eruebat. Naturae siquidem eius vires etiam rabies eumulabat. Victo itaque colluctantium robore percursum nactus, conuulsis regie foribus, arreproque ense, quatuor militum continendi eius gratia propius accedentium necem peregit. (Saxo Grammaticus, Danica historia, S. 204f.)

Portaldaten

Dieser Datensatz ist in folgenden Einträgen des Portals verknüpft:

Empfohlene Zitierweise
DFG-Projekt »Orgelpredigt«. Digitale Edition, https://orgelpredigt.ur.de/E011065 (Version 1.00 vom 31. Januar 2020). DOI: 10.5283/orgelpr.portal
Letzte Änderung dieses Dokuments am 26. April 2021.

Wenn Ihnen auf dieser Seite ein Fehler oder eine Ungenauigkeit aufgefallen ist, so bitten wir um eine kurze Nachricht an